Hayatı Ben Bahar Gibi Yaşarken

Yakın arkadaşlarımdan biri ağır depresyon geçiriyor.
Görünürde hiçbirşey yok. Harika bir eşi, iki muhteşem kızı var. İyi bir işi, iyi bir ailesi, maddi açıdan da sorun yok. Bana açıldığında çok şaşırdım. Hiç beklemiyordum. Aklıma Robin Williams geldi ve korktum açıkçası. Çocukluğumuzun geçtiği yılları konuştuk. Oturduğumuz mahalleden bile nefret ediyor! Neredeyse aynı anılara sahibiz ama o olumsuz ne varsa onları taşımış yanında. Bense hep aydınlık ve heyecanlı hatıraları getirmişim bugüne.
İnanın : Kendi kendime soruyorum bazen: Ben neden mutluyum? Hep mutluyum, hep ayaktayım. Neden üzüntülerimi yaşayıp kapatıyorum. Tabii çok şükür ama:
O neden hep mutsuz, hep korku içinde, yüreği acılarla dolu. Burada fazlasını yazmak istemediğim sorunları vardı. Annesi ile ilgili. Hepimizin vardı. Ne farklı algılamışız herşeyi. 
Uzun zamandır terapiye gidiyormuş. İlaç bile alıyormuş ama faydasından çok yan etkilerinin zararını görüyormuş.. Kimse bilmiyor,eşi dışında.. Görünen dört dörtlük mutluluk. Bazen günlerce yataktan çıkmıyormuş (Ne?! diye çığlık attım bunu duyunca)
Bilemedim.. Dert arıyorum çok.. Ama hayatı seviyorum. Mutlu olmak için sebeplerimin listesinin sonunu göremiyorum. En başta çocuklarım, eşim,ailem, ben çok şükür sağlıklıyız.  Ve bu hayat karesini tamamlayan, sağda solda, gözümün ucunda, burnumun dibinde binlerce mini minnacık nedenler var. Saçlarımı boynuma değdiren rüzgar, aydınlık bir sabah, ince parmaklarım, güneşle karışık yağan alkali yağmurum.. Bitter çikolatam, soya sütlü kahvem, ailece büyük küçük seyahatlerimiz..  Çocuklarımın gülen gözlerindeki aydınlık..Yazsam kitap çıkar.
Ama o öyle hissetmiyor... Hani hergün içtiğin kahvede farklı bir tad alır de acaba ne diye düşünürsün ya. Onu düşündükçe öyle hissediyor gibiyim..

(Yüzüklü Bilekliği buradan aldım: FunnyPeoplaCo)

Yorumlar

  1. nedensiz depresyonlara ben de şaşırırım çünkü mutsuzluğun bir nedeni mutlaka vardır diye düşünüyorum belki geçmişten kalan ve şuanın verdiği sıkıntılar, problemler. bir çoğumuz uzaktan çok mutlu görünürüz ama içerlerde gizlediğimiz, kendimize bile itiraf etmekte zorlandığımız dertlere sahibiz. Ne olursa olsun Allah kimseyi bu karanlığa, karamsarlığa sürüklemesin...

    YanıtlaSil
  2. Bazı insanlar gerçekten öyle görüyor hayatı, benim annem mesela. Çok şükür tam 7 yıl sevip beklediğim adamla evlendim, ve 3 yıldır beni hiç yanıltmadı. Allah tam da tamam ben hazırım dediğim anda yavrumu gönderdi sağlıklı bir şekilde. Ben Alple vakit geçirmek istiyorum işten çıkacağım, yapabildiğim kadar evden çalışacağım dedim kocam sen bilirsin dedi. Şu an çok şükür tam da istediğim hayatı yaşıyorum ama anneme göre bu mümkün değil sanırım :) sürekli neden anlatmıyorsun neden derdini sıkıntını içine atıyorsun, annecim içine atma. ahh ahhh işten de çıktın. ah ahhh çocuk yuzunden eve baglandın ... falan filan :) biz de alple evde layloylom durumları :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yazdiklarina inanamiyorum. yüzümde bir tebessümle okudum. beni ve annemi yazdin sanki.. bizde ayniyiz. yani cok zitiz annemle. mutlu olmasini beceremeyen annenin mutsuz olmayi basaramayan kiziyim..

      Sil
  3. teşekkür ederim, bakıyorum hemen..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder