Günlük

Başlığı günlük diye yazıyorum, hergün yazmaya niyetleniyorum ama bir bakıyorum ki,
benim gün diye hissettiğim bir haftayı geçiyor.
Herşey öyle çabuk geçiyor ki. Yaşananların ardından film izler gibi bakıyorum ..
Az uykuya dayanan biriyim, kızımda şükür sorunsuz sayılır yani birbirimizi dengeliyoruz. ;) (Sabahları zor kalkıyorum ama yarım saate sürmüyor canlanmam)
Denge demişken, insan yaş ilerledikçe dengeleri daha da bir güzel kuruyor sanki. Hayatı olduğu gibi kabulleniyor, yaşamın güzelliklerini gönlünün kucağına alıyor. Gerisi ayak bağı. Silkelenince paçalarından dökülüp gidiyor. Kuruyup yapışanın zamanla orada olduğu unutuluyor..
Denge demişken son zamanlarda sevdiğim bir akrabamızın oldukça dengesiz hareketlerine şahit oldum ve biliyorum ki eskiden olsa bu duruma üzülür kafama takardım.
Şu anda kalbimde üzüntüye yer yok sanırsam, sadece şaşkınlık hissediyorum. Değmeyen insanlar için dertlenmeyi, gerçekleştiremediğim hayallerime saklıyorum..
Yakında bir fotoğraf gelicek. Sabahları kalktığımda çocukları, kendimi hazırlamaktan tartılmayı unutuyorum. Bence arada ki fark belli. :) Neyse paylaşırsam görürsünüz. ;)

Yorumlar