Karlı Günler & Vintage Style Romantik Çanta

Günlerimizi fazlasıyla aydınlatan karlı geçen vaktin sonuna geldiğimizi anladım. Bu sabah yağmur damlaları karla vedalaşmamızın zamanı geldiğini fısıldadı.. Oysa soğuğu sevmediğim halde, bu güzelliğin hatırına alıştığımı söyleyebilirim..
Önce kuzumla beraber mutfağa girip onun mamasını hazırladık. (sıcak süt,etimek,yulaf ezmesi, yulaf kepeği ve bal) o mamasını yerken bende uzun zamandır kullanılmayı bekleyen yufkalarla sigara böreği yaptım. Üzerine bol yağ döküp fırına verdim. Anneannem şimdi bunun yanına biber kızartırdı demeye kalkmadan telefona sarıldık. Canım anneannem Şefkat dolu sesiyle yüreğimizi ısıttı yine sağolsun.... Böreklerimizi ve çayımızı içtik. Ben bunu yıllar sonrasında hayal ederken baktım ki biz kızımla bir arkadaş gibi karşılıklı çaylı sohbetlere çoktan başlamışız bile. :) Büyümüş karşımda gayet ciddi bir tavırla, bir büyük insan edasıyla sütünü içiyor, minicik elleriyle tuttuğu börekten ısırıyordu.. Artık birde çok önemli cümleleri var ki sormayın. O anlatıcak, sen dinleyeceksin.. Bu söyleşinin ve tarif etmek istediğimin kısacası : Mutluluk.. Biliyorum o beni benim onu sevdiğim kadar sevmeyecek, ama olsun. Benim sevgim ikimize de yeter.. :) ..  Soframızı da topladıktan sonra sımsıkı giyinip karla vedalaşmak için yolla çıktık..
Bu defa sokaklar bomboştu. Büyükler işte, okullu çocuklar okuldaydılar mutlaka.. Yaşlılarda sıcacık evlerinde, muhtemelen mutfakta oturmuş kahve eşliğinde bir dilim elmalı pasta yiyiyorlardı..
Kar haftasonuna denk geldi ve kızak alma planlarımızı hafta başına ertelemek zorunda kaldık. Karın bugün son gün olması itibarıyla kızak fikri de rafa kalktı.. Ne hikmetse bu sene biz dahil komşularımızda da leğen çok ama kızak kimsede yoktu..
Sonra içimdeki ses 400 metre uzağa kadar gitmiş olmalı ki, kızaklı, kuzumla yaşıt bir prenses ve babasıyla karşılaştık.. Baba kızın beraber gezme fikrini severek kabul ettik.
Çok mutlu olduk. Eşini ve kendisini parktan tanıdığım bey bana benim sarmaları sorunca çok şaşırdım! Sarma mı??? Yaprak Sarması mı??
Eşimle parktan tanışıyorlarmış, ve birgün bizim evin önünden geçerken kızlar oynayınca beylerde sohbete dalmış. Eşim kızlara ve bey'e sarma ikram etmiş... Hmm ben nerdeydim acaba? :)
Sonra birgün ailece görüşme ve sarma sözüyle ayrıldık..
Mutlu mesut evimize doğru yürüdük. Temiz hava hem sağlığımız hem de enerji dolu kuzularımız için iyi. Eve gelir gelmez kendisini yatağa atıp uyudu. :)
Bu aralar çok sık da olmasa da dikiş makinasının başına oturduğumda oldu.. Hepsini fotoğraflayamadım, daha beklemedeler...
Bu kumaş ne kadar bereketlı çıktı gerçekten. Sevgimi anlamış olmalı ki tükenmiyor :)
Bu Portföy Çantayı
keyifle yaptım.. Eğer benim olsun diyorsan Vintage Shop'u  TIKlayabilirsin ;)

Yorumlar

  1. Çok keyifli bir yazı. Kar varken sıcacık evde kızınızla geçirdiğiniz saatlere özendim. Allah size daha da güzel zamanlar versin kızınızla birlikte. Keşke İstanbul'da da böyle sakin karlı günler olsa.
    Sizi uzun zamandır takip ediyorum bu arada. Ama ilk defa yorum bırakıyorum. Yurt dışında yaşadığınızı da biliyorum ama hangi ülke anlayamadım. Bu fotoğraflar hangi ülkede çekildi acaba?
    Bu arada çanta çok hoş. Bu tarz çantalar kullanabilseydim almayı da isterdim ama böyle portföy çantalar benim için zor biraz.
    Neyse çok uzatmadan size ve kızınıza sevgilerimi yolluyorum.

    YanıtlaSil
  2. Çok harika bir manzara..Canım beni mazur gör bilmiyorum da nerede oturuyorsun ki kar yağmış?

    Bize de yağsa o kardan,sıcak çay sohbetleri yapsak aaahhh ahhh....

    YanıtlaSil
  3. soğuğu sevmem ama senin sıcacık yazılarını seviyorum;)Çantanın kumaşı tam bir ganimet,hiç bitmese keşke:)dantel fiyonk inanılmaz hoş bir hava katmış eline sağlık...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder