Cevizli Kiraz Reçeli

Merhaba

bu kareyi instagram'da paylaşmıştım. Ve tarifi paylaşacağımı yazmıştım. Bu saate kadar sabırla bekleyen ig arkadaşlarıma teşekkür ederim.

Çocuk olunca net'e ayırdığım vakit de maalesef kısıtlı oluyor. 

Neyse hemen tarifi paylaşıyım. 

Anna diye bahsettiğim arkadaşım Gürcistan'lı ve her sene izine gittiğinde bize annesinin yaptığı bu muhteşem reçeli getiriyor. Bu sene fazla getirememiş bizde Kiraz zamanı (Haziran mıydı??) kendimiz yapalım dedik. Aslında güzel oldu ama uğraşmak istemediğimiz için az yaptık. 

Şimdi aylar sonra tek bir kavanozun yarısı kalınca pişman oldum. Keşke çok zahmetli diye tembellik yapmasaymışız..

Seneye mutlaka daha fazla yapacağım. Ve bunu nasıl paylaşmadım, nasıl unutmuşum anlamıyorum..

Öncelikle Kirazlar (yaklaşık 1kg) saplarından kopartılır ve yıkanır. Ardından şöyle bir aletle

çekirdekleri çıkarılır.

Bu arada 0,5litre su ve 0,5kg şeker kaynatılır. 

Cevizler tavada yağsız kavrulur. (yaklaşık 450gr)

Çekirdeklerin çıktığı yere kirazların içine ceviz doldurulur. Kirazlar bir tencereye alınır. Üzerine ılımış şerbet dökülüp 15-20 dakika kaynatılır. Ardından altı kapatılır ve soğuyunca bu işlem 2 defa daha tekrarlanır.

2 defanın sonunda üzerine 1 paket vanilya şekeri eklenip karıştırılır ve reçelde olduğu gibi sıcakken kavanozlara konulup ağzı sıkıca kapanıp ters çevrilir.

Bu zaman alan bir iş fakat mutlaka değiyor.

Ben şerbeti 0,5kg su ve 400gr şeker olarak yaptım, diğeri bana biraz tatlı geldi.

Birde malzeme miktarı 1e1 değil. Çünkü arada yedik, sıkıldık, muhabbet derken böyle işte ;)

Ama önemli olan prensibi anlamış olmanız. Gerisi damak zevkinize göre

Ve tadı müthiş bişey tarif edilemez denenmesi lazım ;)

Gürcistan'da sıkça yapılan ve bilinen bir tarifmiş.

Birde Karpuz Kabuğu reçeli getirmişti fakat bu daha lezzetli.

Seneye yaparsam paylaşırım, belki birlikte yaparız bu defa ;)

Bugün canım su böreği çekti ama önce üşendim. Sonra eşim aradı, onunda aklından geçmiş fakat beni yormamak için söylememiş. Bugün de eve erken geleceğini söyleyince neden olmasın dedim ve kızımı uyutup mutfağa geçtim.

Sonra öğlen vakti kızımda uyanınca en sevdiğimiz öğün olan kahvaltı türü bir sofra hazırladık. Çay,börek, yanına haşlanmış yumurta ve zeytin peynir. Daha ne olsun değil mi? ;)

Ardından eşimin kuzeninin bol çocuklu, kocaman bahçeli evine gittik. (Eşimin kuzeni, yani 3 kuzen çocukları genelde o evde buluşur = 8 yaşları birbirine yakın çocuk) Onlar oynarken bizde miss gibi havanın tadını çıkarıp kahvelerimizi içtik. Her türlü acıya rağmen çocukları izlemek insana neşe katıyor,hayat veriyor.. 

...derken bakmışız ki bir gün daha bitiyor..

Herkese huzurlu ve mutlu günler dilerim.