Kitap : Handan / Ayşe Kulin

Gece gece nerden çıktım değil mi🙈 Bu kitabı dün akşam bu saatlerde elime aldım ve biraz önce bitirdim. En çok da sabah büyük kuzumu ana okuluna bırakıp küçüğümde uyurken kalan azınıda az önce bitirdim. (Blogda paylaşmayı unutmuşum :/ ) Şurdan devam edelim : -)

Demek istediğim şu ki: Bu kitap

hem konusu hem akıcı diliyle okunuyor, elinden bırakamıyorsun. Ben hala sonun şokunu atlatamadım vallahi 😨🙈🙈 Okuyucuyu bile kendine aşık ettiren İlhami..ah Ilhami oysa ben sana kavuşacağım sayfaları iple çekerken ne hayaller kurmuştum 😁😁😁🙈🙈 resmen Handan'ın hislerini yaşatan yazar beni dumura uğrattı. Kardesiyle ilgili bölümü beni çok etkiledi.Aynı şeyi yaşamış olmamdan kaynaklandığı için ne yalan söyliyim hıćkırarak ağladım ve kitabi elimden bıraktim bir ara...Ama boyle birsey yasamayan (Allah yaşatmasın) bu sayfalari sadece uzulerek okur. Kısaca : ilginç ve okunmaya değer bir kitap. Süründürmüyor, aksine elinden bırakamıyorsun.. (Kitap hakkinda yorum yaparkeb Icerigi hakkinda özellikle yazmiyorum, yoksa okumaya gerek kalmaz, sadece bana hissettirdikleri ve genel fikirlerimi paylasmayi daha dogru buluyorum) Okuyanlar ne düşünüyor?