Gebelere ve bebek annelerine tavsiyeler


Başlık çok bilmiş gibi geliyorsa kulağa affedin. Ben sadece tecrübeleri paylaşmak istiyorum. Umarım anne adaylarına ve annelere bir faydası olur.

Gebelik planlıysa önceden folik asit (ve benim doktorum iyot'da önerdi) kullandım. Eğer değilse gebeliğin ilk gününden 16-18.haftaya kadar alınmalıdır. (Ben iyot ve folikasit 16.haftaya kadar aldım)
Sonrasında erken doğum riskine ihtimal vermemek ve bacaklarda oluşabilecek sancı ve kramplar için 38.haftaya kadar magnezyum kullandım. Benim doktorum olumsuzluğa ihtimal vermemek için bu şekilde tüm hastalarına uygular. Ayrıca kan testi ve kontrol sonucu gerekiyorsa vitamin verir.
Gebeliğim çok iyi geçti diyebilirim. 38.Haftadan itibaren magnezyumu bırakıp pek bilinmeyen ama benim normal doğumun çok kısa sürmesi (7 saat toplam. İlk 2 saat 2-3sancı.Sonra yarım saat aralıklı,derken 1saat sancı ve yarım saatte doğum gerçekleşti) nın en büyük etkenlerinden biri, istemem,kendimi psikolojik olarak kendimi ona hazırlamam  oldu. Sonrada  yani 38.haftadan itibaren hergün 2-3 bardak Ahududu yaprağı çayı içtim ve bol bol yürüyüşler yaptım. Hastane çantamız arabada, ver elini AVM, city diye gezmelere çıktık eşimle. :) Görüntüsü papatya kurusuna benzeyen bu çayı ben biraz bal karıştırarak içtim. Ahududu yaprağı çayı'nın özelliği ise,kasları gevşetmesiymiş, bu da doktorumun tavsiyesiydi. Yani esas normal doğumlarda en çok zorlanılan ve saatlerce sancılara sebep olan rahimin açılmasına yardımcı oluyormuş. Ben de işe yaradı.
Sezeryan olan arkadaşlarımın çektiklerini görmüş ve korkmuştum açıkçası. Dünyada altı milyar insan var,bunları anaları nasıl doğurmuş,bende doğururum diyerek :) kendimi gebeliğin başından beri böyle şartlandırdım. Hem doktorumun dediği gibi, 'kesilen deri,kaslar, hiç bir zaman eskisi gibi olmuyor,eski fonksiyonunu yitiriyor diyerek beni daha da yüreklendirmişti'. Diyorum ya en önemlisi 'ben bunu istiyorum demek,inanmak yolun 50% si demektir. Doğumun aynı günü biraz güçsüzdüm ve tansiyonum düşüktü pek kalkmadım.. Ama ertesi günü dimdik ayaktaydım. Oysa sezeryan olan arkadaşlarım uzun süre ağrı kesici kullanmak vb. sorunlar yaşadılar.
Ama hep derim: herkesin kendi seçimi,kendi yaşamı kendi bedeni. Herkese saygı duyuyorum.

Son zamanlarda twitter hesabımda annelerin sık sık emzirirken uyumak istiyor,göğsümde emerek uyuyor perişan oluyorum gibi mesajlarını okuyordum. Buna anne olmadan önce bir aile bireyinde şahit olmuş ve çok korkmuştum. Çocuk 1,5 yaşında ama kadın hala uykusuz,cehennem hayatı yaşıyor.
Şöyle bir gerçek var. Evet bebekler en iyi,en çabuk emerek uyuyorlar. Aynı duruma düşmemek için ne yapabilirim diye düşünüyordum.
Bunun için esasen eşimin aklına gelen bir fikir geldi. Fazla sütü pompalayıp buzluğa atıyordum. Ve kızımı gece biberona alıştırdım. Yok bebeğim istemiyor  illa göğüs istiyor diyorsanız benim gibi biberona erken başlayın derim. Ben parallel olarak hem emzirdim hemde biberonla sütümü verdim. Yok kızım almaz da demeyin,çünkü aç olunca elbet alıyorlar. Ve geceleri biriktirdiğim sütleri biberonla vermeye başladım. Çünkü gündüz emzirmeye enerjim varken geceleri aynı tempoda olamam ve yine ertesi günü yıpranmış ve verimsiz bir anne olurum diyerek böyle bir çözümü uyguladım. Ve bir şeye çok daha dikkat ettim. Uyku vakti asla göğüs vermedim (ilk 2 ay dışında). Uyku sütünü biberonla verir oldum. Bebekler ilk 2 ay hiçbirşeyi kayıt etmez diye ilk iki ay daha gevşek davrandık. Hatta 2 ay yatağımızda,ortada yastığın üzerinde yattı. Sonra beşiğe aldım. Ve 1-2 ay önce odasına,yatağa aldım.
(Bir tanıdık fazla bekletmeden odasına yatağına alıştır bizim kız dört yaşında ve hala bizimle yatmak için savaşıyoruz demişti. Kızına yepyeni oda almışlar,süslemişler püslemişler ama kız gece kalkar anne babasının yatağına gelirmiş) Tecrübeleri kulağıma küpe yapan ben o yüzden erkenden odasına aldım. Kameralı Babyphone ile ilk yarım saat çalan hem uyku müziğini ayarlıyor hemde birşey olunca uyanmadan hemen gidip müdahele edebiliyorum.
En önemli unsurlardan biri ise Çocuğa yeterince o güveni vermek. Ben mesela odadan çıkınca 'dur kızım geliyorum' dediğim an ağlamaz,oturur bekler. Bilirki gelicem. Şunu yapıcam dediğim zaman yaparım. 1 ağlar 2 ağlar sonra bilirki aa bu gelicek ve beni alıcak. Bence önemli olan çocuklara dürüst olmak. Sabahları uyandığında 'ennee' diye çağırır, keyiflidir. Mutluluk ve tebessümle karşılar beni. Giderim 'Günaydııın' der ve önce perde panjuları açarım tüm evin. Hatta mutfağa girer kahve makinasını ayarlarım. O bekler, bilirki anne gelicek. Gider alırım ve her sabah aynı ritüelleri uygularım. Her yatırışımda da öyle. Sonra kalkıp elimizi yüzümüzü yıkar,altımızı değiştirip oynamaya başlarız. Hava güzelsa bahçede oynarız. Uyku ritüellerimiz ise şöyle: Kucağıma alırım, perdeleri çekerim,sessiz konuşurum.Öper sarılır yatağına koyar,sarılıp uyuduğu bezini verir, 2-3 dönen oyuncaklı müziğini açarım ve uyur. Kızımın yanında televizyon açmam. Yaptığım herşeyi ona anlatırım. Mutfağa yanımda oturtur, yaptığım yemeyi,malzemeyi,araç gereçi herşeyi anlatırım. Aynı şekilde dikiş dikerken.Hem beni dinler,hem izler hemde kendi oyuncaklarıyla ilgilenir.Yaptığım her hareketi,her çiçeği böceği,yolda geçen arabayı,bisikleti,kediyi,aklınıza gelecek gündelik herşeyi anlatırım. Dinler. Kuzum ne kadar aksileşirse aksileşsin ben aynı kalırım. Sesim yükselmez,panik yapmam.Sarılıp yatıştırmaya kalkarım. Sesim onu sakinleştirir.Ve önce kendimi değil onu düşünerek hareket ederim. Öğrenmesi gelişimi için onunla oynarım,ama yeri geldiğinde kendi kendine oynamasını da bilir. Yani kendi kendini oyalamayı bilmesi lazım. Umarım kendimi ve tecrübelerimi iyi ifade edebilmişimdir. Ve en önemlisi,ateşli gününde,sancılı gününde,diş gününde,sabırlı ve sakin olabilmektir.
Tüm annelere kolay ve rahat gebelik & kavuşma, annelere huzurlu & mutlu bebekler diliyorum ;)

(Özellikle anne ve anne adayları olarak sizlerde tecrübelerinizi paylaşırsanız sevinirim)

Yorumlar

  1. benim gibi kafası karışanlar enim olamayanlar için güzel bir post olmuş. senin gibi tecrübeli anneler ve bu post sayesinde sizin tecrübelerinizden yararlanabileceğiz. hani çok yeniyim ya birde kitap önerilerin varsa özellikle bebek bakımı konusunda onuda buradan öğreneyim. çok teşekkür ederim. verdiğim bilgiler için hem twitterdan hem buradan

    YanıtlaSil
  2. harika bir post olmuş bu. tam ihtiyacım olan şey :) kolay doğum yapmana çok sevindim, ben de dua ediyorum. birde dr. açısından şanslıymışsın, malesef genelde sezeryan yanlısı oluyorlar. tabi ki Allah'tan hayırlısı olsun herkes için inşallah. kuzuyla da çok güzel bir rutin oluşturmuşsun, çoğu insan pek başaramıyor, tebrikler :) kendimden de aynı performansı bekliyorum :))

    YanıtlaSil
  3. aday bile değilim şimdilik ama severek okudum teşekkürler..

    YanıtlaSil
  4. Çınar teşekkür ederim güzel yorumun için. Hmm kitap tavsiye edemiyeceğim. Yakın arkadaşlarımdan biri çocuk psikoloğu &pedagog biri ise çocuk doktoru.Çok şanslıyım bu konuda Allah'a şükür.

    Yemyeşildeniz eminim çok güzel bir anne olucaksın, her zaman kendi doğruna,içinde barındırdığın sevgine güven derim.O sevginin gücü neler başarıyor bir bilsen..adı da Annelik ;) Doktorlar nasıl böyle birşey önerirler anlamıyorum?? Hayır bir doktor çıksında bana bunun açıklamasını yapsın?? Tam tersini ikna etmesi,normal doğum için cesaretlendirmesi lazım. Sen sakın korkma ve kendin için neyin iyi olduğuna inanıyorsan onu yap. Ama ben normal doğumu öneririm. Allah sağlıkla kavuşmak nasip etsin canım

    YanıtlaSil
  5. Gul/inn teşekkür ederim. Dileyen herkesin olsun. Ve en doğru zamanı sen bilirsin ;)

    YanıtlaSil
  6. Yine ne güzel anlatmışsın! Her normal doğum hikayesini okuduğumda demek ki olabiliyor diyorum ki biliyorum herşey yolundaysa zaten normali bu:) Sakinlik çok önemli dediğin gibi. Ben anne değilim henüz ama sakin evlerin çocuklarının da sakin ve huzurlu olduğunu görüyorum etrafımda. İlk aylardan itibaren biberona alıştırmanın bir sakıncası yok değil mi? Bunu anlıyorum yazdıklarından. En azından geceleri bu yol denenebilir sanırım. Bir de yine anne değilim ama etrafımdan gördüğüm kadarıyla yatağına ne kadar erken alışırsa o kadar iyi galiba. Teşekkürler tekrar:) Bir de maşallah size:)

    YanıtlaSil
  7. evlendiğime göre adat adayıyımm:)))
    böyle güzel tavsiyeler vermeniz ne kadar güzell..
    bir gün illaki işimize yarar inşallah:)

    YanıtlaSil
  8. Seblacım güzel yorumun için çok teşekkür ederim. Birde huzurlu bir hamilelik de çok önemli. Evet bende erken alıştırdım yatağına 7 aylık dı galiba. ;)

    YanıtlaSil
  9. Denizcim Allah gölüne göre versin canım. Umarım işine yarar zamanı gelince ;)

    YanıtlaSil
  10. çok güzel bir yazı olmuş, teşekkürler.ben daha 5. ayımı yeni bitirdim ama hep sezeryan olurum diye düşünüyordum.sonra sezeryandan sonra hemen kalkamamak ya vda başka şeylerle karşılaşma durumu beni korkuttu ama hala karar verebilmiş değilim. yazdığınız çayı deneyeceğim.sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  11. Neslihan önce sağlıkla kavuşmanızı dilerim,Allah tamamını erdirsin. Sezeryan biraz moda olmuş,bunun popülaritesi beni rahatsız ediyor açıkçası. Doğal olmayan bu yolun eksileri fazlasıyla var. Karın bölgesindeki his kaybı,ömür boyu yarayı hissetme,çocuğun aniden çıkarılmasıyla oluşan adaptasyon/nefes alma sorunu/ihtimali bunlardan bazıları. Doğaldan korkucak ne var anlamıyorum. Annelerimizde bizi öyle doğurdular. Sezeryan bence sağlık problemi olan ve mecbur olan biri için en son çare olmalı. Zaten doğumun doğal tetikçisi sancılardır. Allah gücünü veriyor,inan bana. Saatler sonra hiçbirşey yokmuş gibi ayağa kalkabilirsin. Sonra bebekle mi,kendi acılarınla mı,yeni hayata alışmakla mı meşgul olacaksın. Benim tavsiyem bir sorun yoksa eğer,mutlaka normal doğumdur. Sevgiler

    YanıtlaSil
  12. canım ne güzel tecrübelerini paylaşmışsın,yetiştirme şeklin uyguladıkların bence çok mantıklı tavsiyelerini kesinlikle göz önüne alıcam bende ;)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder