Hayat

Boynum fena tutulmuş, ve üşütmüşüm..
Yine de hergün şükrediyorum çünkü:


Gözlerim baharı görebilecek,

çiçeklerin kokusunu alabileceğim.

Koşabilecek, durup ayaklarımı uzatabilecek
sonra sıcak kumların içine sokabilecek,
bedenimi saran denizi, yüzüme vuran güneşi hissedebileceğim.


Belki bir gün, belki her gün, belki arasıra dünyanın yükü omuzlarıma binecek.
Ama ben o yükle sırtımda dimdik yürüyebileceğim..

Yediğim her lokmanın, içtiğim her suyun tadına varabileceğim..

Yorumlar